Киот Конвенциясының кедендік құқық көзі ретіндегі жалпы сипаттамасы

Киот Конвенциясының кедендік құқық көзі ретіндегі жалпы сипаттамасы

Кедендік рәсімдерді оңайлату және үйлестіру туралы халықаралық конвенция (Киот конвенциясы) – бұл көптеген дамыған мемлекеттердің кедендік заңнамасын құру үшін бағдар болып қызмет ететін кеден ісі саласындағы ең маңызды халықаралық-құқықтық құжаттардың бірі. Осы Конвенция кеден ісі саласындағы ДСҰ шеңберіндегі негізгі құжаттардың бірі болып табылады және кеден саясатының бірыңғай қағидаттарын құруды көздейді.

Киот конвенциясы Киото қаласында өткен Кедендік ынтымақтастық кеңесінің 41/42-ші сессиясында 1973 жылы 18 мамырда жасалды және 1974 жылы күшіне енді.

1999 жылы Брюссельде Дүниежүзілік кеден ұйымы қайта қаралған Киот Конвенциясының немесе Киот Конвенциясының атауын Брюссель хаттамасының редакциясында алған конвенцияның жаңа редакциясын мақұлдады. Брюссель хаттамасының шарттары бойынша жаңа редакция Конвенцияның 40 Уағдаласушы тарапы ратификациялаудың/қосылудың тиісті рәсімдерін орындағаннан кейін үш ай өткен соң күшіне енуі тиіс болатын. Бұл процесс 2006 жылдың 3 ақпанында аяқталды.[1] Осы сәттен бастап басқа мемлекеттердің, соның ішінде Ресей Федерациясының конвенциясына қосылу мүмкін болды.

Конвенцияның мақсаты кедендік рәсімдер мен ережелерді жеңілдету және үйлестіру болып табылады. Ол, бір жағынан, Кедендік ресімдеу мен кедендік бақылау рәсімдерін оңайлату және жеделдету жолымен сыртқы сауда қызметін ынталандыруға, ал екінші жағынан — мұндай жеделдету мен оңайлату мемлекет пен қоғамның мүдделерін нивелирлеуге алып келмеуіне бағытталған.

Конвенцияның ережелері тікелей қолданылатын нормалар түрінде емес, нақты қандай да бір кедендік рәсімдерді реттеудің нақты ережелерін жасау үшін база болып табылатын қағидаттар түрінде тұжырымдалған.

Құрылымдық Конвенция 1999 жылғы 26 маусымдағы кедендік рәсімдерді оңайлату мен үйлестіру туралы халықаралық конвенцияны өзгерту туралы хаттамадан, Конвенция мәтінінің өзінен және оған қосымшалардан — жеке кедендік рәсімдер мен режимдерге арналған Бас қосымша мен Арнайы қосымшалардан тұрады.[2]

Тікелей Киот Конвенциясының мәтінінде оның құрылымына, тәртібі мен қолданылу аясына қатысты аса маңызды Жалпы ережелер қамтылған, оған қосылу, түзетулер мен толықтырулар енгізу рәсімі белгіленеді.

Бас қосымша Конвенцияның негізгі элементі болып табылады және кедендік реттеудің негізгі қағидаттары мен ережелерін қамтиды, оның ережелері барлық кеден ісі институттарына қолданылады.

Бас қосымшаны, сондай-ақ Конвенцияның мәтіні сияқты қабылдау Конвенцияға қосылу үшін міндетті болып табылады.[3] арнайы қосымшаларға қатысты айтар болсақ, Уағдаласушы Тарап қосылу кезінде олардың кез келгенін, не арнайы қосымшаның қандай да бір тарауын қабылдауға, не арнайы қосымшалардың ешқайсысын мүлде қабылдамауға құқылы. Бұл ретте мемлекетке өз заңнамасын конвенцияға бас қосымшаның стандарттарына сәйкес келтіру үшін (үш жылдан бес жылға дейін) мерзім беріледі. Атап айтқанда, ұзақ бес жылдық мерзім электрондық декларациялауды пайдалану (бұл тек заңнамалық ғана емес, белгілі бір техникалық шарттарды талап етеді) сияқты ережелер үшін қажет.

Мазмұнның басты сәттерінің бірі Конвенция шарттары бойынша тек қана жол берілмейтіні болып табылады, бірақ Уағдаласушы Тараптың Конвенцияны өзінің ұлттық заңнамасында Конвенцияда көзделгеннен неғұрлым қолайлы жағдайлар белгілеуі құпталады. Яғни, егер қандай да бір бөлікте елдің кедендік реттелуі Кеден қызметімен құқықтық қатынастарға түсетін адамдар үшін Конвенцияда көзделгендегіден неғұрлым қолайлы жағдайлар туғызса, оларды өзгерту және Конвенцияға қатаң сәйкестікке келтіру қажет емес. [4]

Киот конвенциясы кеден ісі саласындағы Ресей заңнамасының дамуына елеулі ықпал етті. Бұл бірінші кезекте Ресейдің сыртқы сауда айналымының 70% заңнамасы Конвенция қағидаттарында құрылған елдерге, сондай-ақ Ресейдің ДСҰ-ға қосылуы шеңберінде отандық заңнаманы халықаралық стандарттарға сәйкес келтіру процесі жүріп жатқандығына байланысты.

Құрылымдық Конвенция Конвенцияның мәтінінен, сондай-ақ бас және арнайы қосымшадан тұрады. Бас қосымша кедендік реттеудің негізгі қағидаттары мен тәсілдерін қамтиды, оның ережелері кеден ісінің барлық институттарына қолданылады. Конвенцияға бас қосымшаны қабылдау Конвенцияға қосылатын ел үшін міндетті болып табылады. Арнайы қосымшалар жеке рәсімдер мен режимдерге арналған. Конвенцияға қосылу кезінде Уағдаласушы Тарап олардың кез келгенін қабылдауға не арнайы қосымшалардың ешқайсысын мүлде қабылдамауға құқылы. Арнайы қосымшалардың тұжырымдамаларында СЭҚ тарифтік емес реттеу шараларын қолдану не қолданбау ескертілмейтініне назар аударғым келеді, яғни Конвенцияның ережелері кедендік бақылауға жататын тауарларға қолданылатын тыйым салулар мен шектеулерге қатысты ұлттық заңнаманы қолдануға кедергі келтірмейді.

Конвенцияның ережелері тікелей қолданылатын нормалар түрінде емес, олардың негізінде қандай да бір рәсімдерді реттеудің нақты ережелерін әзірлеуге арналған қағидаттар түрінде тұжырымдалған, бұл сыртқы сауда қызметіне жәрдемдесу шарасы және кедендік бақылаудың сенімділігін қамтамасыз ету ретінде кедендік формальдылықтарды жеделдету мен оңайлату арасындағы теңгерімді табуға мүмкіндік береді, яғни бизнес — қоғамдастық пен мемлекеттің мүдделері арасындағы ымыраға қол жеткізуге мүмкіндік береді. Киот конвенциясымен халықаралық кеден құқығының мынадай жеті арнайы принциптері тіркелген: 1) олардың тиімділігін арттыру мақсатында кедендік рәсімдерді үздіксіз жетілдіруге бағытталған бағдарламаларды іске асыру; 2) кедендік рәсімдерді болжамды, дәйекті және нақты орындау және кедендік қызметті жүзеге асыру; 3) мүдделі тараптарға кеден заңнамасы, әкімшілік өкімдер мен рәсімдер туралы барлық қажетті ақпаратты ұсыну.; 4) кедендік бақылаудың қазіргі заманғы әдістерін қолдану, сондай-ақ ақпараттық технологияларды барынша кеңінен пайдалану; 5) барлық қолайлы жағдайларда шет мемлекеттердің басқа да мемлекеттік органдарымен, басқа да кеден қызметтерімен және бизнесімен ынтымақтастық; 6) практикада тиісті халықаралық стандарттарды сақтау; 7) мүдделі тараптарға шағым берудің әкімшілік және сот рәсімдеріне кедергісіз қол жеткізуін қамтамасыз ету қағидаты. Киот Конвенциясының барлық ережелері арқылы өтетін басты қағидат сыртқы сауда тауар айналымын жеделдету, саудаға жәрдемдесу және негізсіз әкімшілік кедергілерді алып тастау мақсатында кедендік рәсімдерді оңайлату қажеттілігімен байланысты. Бұл ретте Конвенция кеден қызметі атынан мемлекет бизнес-қоғамдастықпен өз қатынастарын қандай нысанда құруы тиіс екенін көрсететін бірқатар нақты ұйғарымдарды да қамтиды. Киот Конвенциясының философиясына сәйкес кедендік бақылау кеден заңнамасын тиісінше қолдануды және басқа да заңға тәуелді және нормативтік актілердің нұсқамаларын сақтауды қамтамасыз ету тәсілі ретінде халықаралық сауда үшін жағдайларды барынша жеңілдету кезінде жүзеге асырылуы тиіс. Сондықтан Кедендік бақылау негізгі мақсаттарға қол жеткізу үшін қажетті минимуммен шектелуі тиіс және тәуекелдерді басқару әдістерін барынша қолдану кезінде және іріктеу негізінде жүзеге асырылуы тиіс. Кедендік бақылауды жетілдіру үшін кеден қызметтері мүмкіндігінше ақпараттық технологияларды пайдалануы тиіс. Ақпараттық технологияларды қолдану салалары деректерді жинау және өңдеу, Құжаттамалық бақылау, тәуекелдерді басқару жүйесі және т. б. болуы мүмкін. Сондай-ақ Киот конвенциясы кеден қызметтері ынтымақтастықты дамыту және олардың ұлттық заңнамамен және халықаралық шарттармен келісілетін жұмыстың неғұрлым тиімді әдістерін енгізуге қатысуына жәрдемдесу мақсатында сыртқы саудаға қатысушылармен консультативтік сипаттағы ресми қарым-қатынастарды белгілеуі және қолдауы тиіс екендігін көздейді.

Халықаралық сауданы дамыту Киото Конвенциясына өзгерістер енгізуді талап етті. Дайындалған өзгерістер 1999 жылғы 26 маусымда Брюссельде қол қойылған хаттамамен енгізілді. Өзгерістердің мақсаты халықаралық сауда мен кеден қызметтеріне қатысушылардың кедендік рәсімдер мен оларды қолдану практикасын одан әрі оңайлату және үйлестіру қажеттілігін қанағаттандыру болды.

1973 жылғы 18 мамырдағы кеден рәсімдерін оңайлату және үйлестіру туралы халықаралық конвенция 1999 жылғы Брюссель хаттамасының редакциясында (Киото жаңғыртылған Конвенциясы, бұдан әрі — Конвенция) 2006 жылғы 3 ақпанда күшіне енді.

Киотоның жаңартылған Конвенциясы негізгі мәтіннен (Body text), бас қосымшадан (General annex) және 10 арнайы қосымшадан (Specific annexes) тұрады.

2010 жылғы 1 қарашадағы жағдай бойынша Киото жаңғыртылған конвенциясының қатысушысы 71 ел болып табылады. Конвенцияның қатысушылары Ресей Федерациясының барлық негізгі сауда серіктестері болып табылады.

2010 жылғы шілдеден бастап күшіне енген ЕурАзЭҚ Кеден одағы Кеден кодексінің жобасын әзірлеу кеден рәсімдерін оңайлату және үйлестіру туралы халықаралық Конвенция ережелерінің негізінде 1999 жылғы 26 маусымдағы хаттама редакциясында (Кеден одағы комиссиясының 2009 жылғы 4 ақпандағы № 4 «Тараптардың кеден қызметтерінің бірыңғай кеден аумағында өзара іс-қимылының тұжырымдамалық шарттары туралы»шешімі) жүзеге асырылады.

Қазақстан Республикасы Конвенция 2009 жылдың басында ратификацияланды («кедендік рәсімдерді оңайлату және үйлестіру туралы халықаралық конвенцияны ратификациялау туралы»Қазақстан Республикасының 2009 жылғы 24 ақпандағы № 141-IV Заңы).

Добавить комментарий

Ваш e-mail не будет опубликован. Обязательные поля помечены *