Ағзадағы әр түрлі орналасымдағы белгілі бір тіндердің шамадан тыс өсуін ісік деп атайды. Ісік ауру ретінде өзіне тән қасиеттерімен әр науқастың ерекшелігіне және ісіктің себебіне байланысты пайда болады. Барлық ісіктер соған байланысты екі түрге бөлінеді; қатерлі және қатерсіз ісіктер. Қатерсіз ісіктер атында көрсетілгендей жақсы болжамды ағыммен өтеді. Қатерсіз ісіктер даму барысында өзін қоршаған тіндерді қысып ығыстырады, көбінде олардың капсуласы болады, сонымен қатар метастаз бермейді, радикальды операциядан кейін рецидив бермейді, яғни қайталанбайды. Бұл ісіктерді гистологиялық тексеру кезінде өзгеріске ұшыраған жасушалардан табылады….

Читать Читать

Қотан аяқ деп туабіткен аяқ буындарының қисаюы мен қатаюын (контрактурасын) атайды. Басты белгілері: эквинус (аяқтың табанға қарай бүгілуі); супинация ( аяқтың ішке қарай бұрылуы), аддукция (табанның алдыңғы жағының ішке қарай қисаюы), жүргеннен кейін балтырдың ішке қарай айналуы болып табылады. Т.С.Зацепиннің мәліметі бойынша, қотан аяқ туа біткен қозғалыс-тірек аппаратының ауруларының ішінде бірінші орын алып, олардың 35,8% құрайды. Аталған өзгерістер дәрежесі әр түрлі болуы мүмкін, сондықтан қотан аяқтың негізгі және ерекше деген екі түрін ажыратады. Негізгі түріне Остен-Саксен және тек жұмсақ тіндер…

Читать Читать

Қисық мойын деп бастың бір жағына қисайып, қарама-қарсы жаққа бұрылғанын айтамыз. Статистикалық деректер бойынша туа біткен қисық мойын туа болған сан сүйегінің шығуы және қотан аяқтан кейін қимыл-тірек аппаратының туа біткен ақауларының 8-12% құрайды. Басты түзу ұстамай, мойынның қисық болуына жұмсақ тіндер мен мойын бұлшық еттерінің, мойын омыртқаларының ақаулары әсер етеді. Сондықтан туа біткен қисық мойынды туындау себептеріне байланысты: бұлшық етті, сүйектік, неврогендік, тері-еттік, компенсаторлық деп ажыратады. Этиологиясы мен патогенезі. Қазіргі кезде бұл аурудың пайда болу себебі мен дамуы толық…

Читать Читать

Паранефрит ауруы — бүйрек айналасының іріңдеп қабынуы. Үлкен адамдарға қарағанда, балаларда салыстырмалы түрде, сирегірек кездесетін аурулардың қатарына жатады. Паранефриттің сирек болуына балалардың бүйрек майының аз мөлшерде болуы әсер етді. Ірің жиналу ауданына қарап, паранефриттің бүйректің алдында, жоғарғы жағында, артында және төменгі жағында орналасқан түрлеріне бөледі. Сонымен қатар, аурудың созылу уақытына қарап, жедел және созылмалы паранефрит деп те екіге бөледі. Паранефриттің негізгі қоздырушылары стафилококк, ішек таяқшалары болып есептеледі. Бүйрек маңына, ірің қоздырушы микроағза, көбінесе қан арқылы, кез келген іріңдік ошағынан түседі…

Читать Читать

Ілмекаралық абсцестер. Аурудың туындауына, хирургиялық операциядан кейін ішек арасында қалған экссудаттардың іріңдеуі себеп болады. Асқыну, кейде ішек ішін тесіп кеткен үшкір тосын заттардың, энтероколит ауруларының негізінде де пайда болуы мүмкін. Ішек аралығына орналасқан абсцесстер, көбінесе асқынған соқыр ішек ауруынан кейін байқалады. Аурудың клиникалық белгісі. Ауыру белгісі, бірде іш пердесі қабынғандағы белгілермен, бірде ішектердің паралич болып түйілгеніне ұқсас белгілермен байқалады. Әдетте баланың жалпы жағдайы нашарлайды: қызуы көтеріліп, іш құрсағында ауырсыну сезімі байқалады, кейде нәжісі сұйықтанып, іші өтеді. Іш құрсағында асимметрия байқалып,…

Читать Читать

Балалар хирургиясында іріңді инфекцияның маңызы өте зор. Хирургиялық төсектің 25%-н іріңді аурулар алып жатады. Балаларда болатын лайықты және лайықты емес иммунитететтің жетіспеушілігінен жергілікті инфекциялық үрдіс генерализацияға ұшырап, хирургиялық сепсиске ауысады. Хирургиялық сепсистің дамуы бірнеше кезеңнен тұрады: жергілікті іріңді үрдіс токсемия (іріңді-резорбтивткі лихорадка) септицемия септикопиемия бактериялық шок. Хирургиялық сепсистің басталуы ретінді оның үшінші кезеңін айтады. Осы кезеңнен бастап хирургиялық сепсис жалпы ауру болып саналады және жергілікті инфекциямен байланысы үзіледі. Осы кезден бастап ауру өзіне тән, патогенетикалық жолмен дамиды. Ол үрдісті тоқтату…

Читать Читать

Некрозды энтероколит, жаңа туған нәрестелердегі ішек тесілуі мен перитониттің негізгі себебі болып саналады. Бұл ауру кезінде ішек қабырғасының кейбір бөлігінде қан айналымы-ның бұзылуынан геморрагиялық немесе септикалық инфаркт болады. Жас нәресте дүниеге келгеннен кейінгі бейімделу (адаптация-лық) кезеңінде некрозды энтероколит 0,25% кездеседі. Кейбір нәрестелерге неонатальдық кезеңде қарқынды ем жүргізілген кезде 4% некрозды энтероколит кездеседі (Vergate et al, 1980). Ол кезде некрозды энтероколиттің пайда болуы перинатальдық гипоксиядан, асфиксациядан және инфузиялық емнен кейінгі уақытта, кіндік венасы арқылы ауыстырмалы қан құю кезінде кездеседі. Клиникалық белгілері….

Читать Читать

Парапроктит ауруы — тік iшектiң айналасының iрiңдеп қабынуы. Парапроктит ауруы балаларда жиi кездесетiн iрiңдiк ауруы. Iрiңдiк терi астында, шонданай сүйегi мен тік iшектiң аралығында, жамбас сүйек пен көтен iшектiң аралығындада және көтен iшектiң артында шоғырланып орналасады. Балаларда кездесетiн парапроктиттiң 95% дейiнi терi астының iрiңдеп қабынуы арқылы бiлiнедi. Парапроктиттiң негiзгi клиникалық белгiлері науқас баланың дене қызуы 38-400С-қа дейiн көтерiлiп, үлкен дәретке отырғанда, көтен iшектiң айналасын жуғанда қатты мазасыздануы арқылы бiлiнедi. Аурудың жағдайы үдемелі түрде нашарлайды — ол тамақтан бас тартып, құсады,…

Читать Читать

Проктологиялық науқастарды зерттеу әдістерінің көптеген түрлері бар. Оларды қарапайым әдістен бастап күрделірек бағытта әртүрлі талдамаларды, жалпы клиникалық және арнайы зерттеулерді (клиникалық-рентгендік және зертханалық тексерулер, қарау, антропометрия, аускультация, т.с.с.) іске асыра отырып, ұтымды жүргізеді. Арнайы және қосымша зерттеулер — саусақпен ректальдық тексеру, анальдық рефлекстерді зерттеу, ректороманоскопия, колонофиброскопия, сонография, проктография, сфинктрометрия, рентгенконтрасты тоқ ішекті зерттеу, фистулография, экскреторлық урография, т.б. жатады. Саусақпен ректальдық тексеру және қарау. Басында жалпы қарау жүргізіледі. Шағымдарын ескере отырып, қажетті сыртқы белгілерге ерекше көңіл аударады: тік ішек арқылы қан…

Читать Читать

Іш қуысы кисталарының шығу тегі, анатомиялық құрылысы және түзілістің орналасуы әр түрлі. Кисталарды шынайы және жалған (жарақаттық, паразитарлық, т.б.) деп бөледі. Іш қуысының шынайы кисталары, олардың шығу тегіне, орналасуына, клиникалық ағымына қарай үлкен шарбы, шажырқай кисталары, ішек кисталары (энтерокистома) және жұмыртқа кистасы болып бөлінеді. Үлкен шарбы кистасы. Үлкен шарбы кистасы лимфоцидты тіндердің дистопиясы немесе лимфа жолдарының бітелуі әсерінен пайда болады және олардың жапырақтарының арасында орналасады. Олар – қабырғалары жұқа, бөліктік құрылысы бар және шырышты сұйықтыққа толы. Олардың көлемдері әр түрлі,…

Читать Читать